Zo, nu maar een verhaal uit de praktijk. Verjaardagen zijn meestal die dagen dat je mensen ontmoet die je niet verwacht te ontmoeten. Verre nichten of neven, familie van de familie en aangetrouwden die een stempel op zo’n avond drukken. Afhankelijk van wie de jarige is, feliciteer je en probeert even op te gaan in de massa en vervolgens met een goede reden te verdwijnen.
Zo ook afgelopen vrijdag. Een verjaardag zo als die meestal gaat. Maar, na de felicitatie van de verre neef bleken er toch wat bekenden te zijn. Dus maar niet gevlucht. Gepraat. “Jij bent toch die man van die merken en zo???. Ik probeer de meeste delen van mijn vrije tijd vrij te houden van intellectueel eigendom, maar hier lukte dat dus niet. De man die mij aansprak bleek een bakker te zijn die naar zijn zeggen de benaming SLAGROOMSNOES had bedacht. Voorwaar een creatie, maar de bakker uit een naburig dorp was met de benaming aan de haal gegaan. Kommer en kwel want er was drukwerk vervaardigd, foto’s gemaakt en reclame gemaakt in de plaatselijke krantjes voor dit prima baksel onder de naam Slagroomsnoes. Volgens de bakker het liefste gebakje wat hij zich maar kon voorstellen. Ik ontkwam er niet aan en moest voor de gehele goegemeente met de intellectuele billen bloot. “Hoe kan iemand zo maar mijn bedenksel gebruiken????. Na een gedegen uitleg van het merkenrecht begreep de bakker dat het verstandig is een benaming te deponeren als merk. Dat een dergelijke merkinschrijving hem het alleenrecht geeft die merknaam te gebruiken en dat hij anderen dat gebruik kan verbieden. “Had ik het maar geweten, had ik het maar geweten”, bromde hij. Ik heb hem mijn visitekaartje gegeven en hij komt binnenkort langs op kantoor. Hij heeft nog veel ideeën en benamingen die hij in de toekomst wil gaan gebruiken, maar naar zijn zeggen pas dan als ze zijn vastgelegd. Toch nog gezellig zo’n avond.
